Ik heb hele fijne ervaring met haptotherapie. 1e keer voor mijzelf na overspannen te zijn en moeten leren naar mijn lichaam te luisteren. 2e keer tijdens mijn zwangerschap, wat heerlijk was, focus op mij en de baby samen met mijn man. Ik kan het iedereen aanraden!
Deze pandemie richt veel schade aan, de wachtlijsten in de GGZ zijn gigantisch. Naar mijn ervaring kan juist de haptotherapie een heel belangrijke bijdrage leveren aan het herstel hiervan. Een haptotherapeut leert je voelen, leert je ervaren en accepteren wat er is en dat is, als er geen woorden voor zijn van levensbelang. Ook op 1,5 meter afstand!!
Ook ik had hulp nodig na zware tijd van spanning stress en rouw verwerking. Na x aantal behandelingen en goede gesprekken kwam ik weer tot mezelf. Ook bij aanrakingen die zorgden dat mijn lijf weer in balans kwam met mezelf. Dankzij haptonomie heb ik mn leven weer de goede kant op gekregen.
In een veilige sfeer van verbondenheid en fysieke nabijheid durf ik steeds een stapje dichter bij mezelf te komen, weggestopt verdriet te doorvoelen en nieuwe wegen in te slaan. Beeldbellen is voor mij een noodoplossing: om echt verder te komen in mijn proces heb ik ontmoetingen met mijn therapeute in real life nodig. Ik wil niets liever dan dat dat weer mag!
Zeker in deze tijd is het zo belangrijk dat je de kracht in jezelf kan ervaren. Het je lukt om je te verbinden met die kracht en daarmee naar buiten mag treden. Dat is haptonomie voor mij en dat is waarom juist nu de praktijken weer open zouden moeten!
Haptotherapie heeft mij als zorgprofessional geholpen rust en ruimte te vinden om te groeien, waardoor ik mijn verantwoordelijkheden weer aan kan en durf te genieten van het leven. Het (aan) geraakt worden kan een haptotherapeut(e) als geen ander. Ik voelde me gezien in de therapie en heb er veel baat bij gehad. Het is niet te vergelijken met een therapie bij een psycholoog, het gaat veel dieper dan dat, in de goede zin.
Mezelf leren kennen, herkennen wat er gebeurt in mij … wanneer ik bang ben, verdrietig ben of boos ben. Mijn haptotherapeut heeft mij vaak een spiegel voor gehouden, bevestiging gegeven wanneer ik dat nodig had, leren vertrouwen in mezelf en in mijn eigen lijf. Het heeft mij geholpen mij open te stellen, grenzen te stellen en echt in contact te komen met mezelf en anderen. Dit is zo’n waardevolle basis, hier heb ik dagelijks profijt van. En … als het nodig is weet ik dat ik weer kan aankloppen.
Haptotherapie is lang mijn houvast geweest. Ik leefde soms van consult naar consult, want door de behandeling voelde ik me weer compleet, heel. Mijn haptotherapeut heeft mij geholpen om te groeien en (op) te bloeien.
Door haptotherapie heb ik geleerd om een ‘heel’ mens te zijn. Eerst alleen en later samen met mijn man ben ik haptotherapie gaan doen en dat was voor ons heel goed. Wij ontdekten de patronen in onze relatie, leerden gevoelens naar elkaar toe te uiten en verdiepten onze verbinding. Na de dood van mijn man ging ik opnieuw naar de haptotherapeut; daar vond ik troost en tederheid en ook nieuwe inzichten, waardoor ik het eerste jaar na zijn dood heb kunnen over en voortleven. Haptotherapie is de meest effectieve therapie die ik ken.
Ik kwam eerst voor stressklachten bij mijn haptotherapeut. Voor het eerst in mijn leven voelde ik me gezien, écht gezien. En gehoord. Toen we daarvan bijna in de afrondende fase zaten, ontwikkelde ik binnen 2 à 3 maanden een eetstoornis. Dat ging heel snel. Ik heb heel veel moeite met mensen vertrouwen. Ik vertrouw als enige mijn haptotherapeut. Het was heel fijn dat ze erbij is kunnen blijven en heeft kunnen helpen en luisteren, maar nu de praktijk dicht is krijgt mijn eetstoornis compleet vrij spel. Laat hen hun werk weer doen!